نوروز ایرانی وتحویل سال شمسی با تحویل طبیعت تقارن دارد. زمستان سرد می رود وشکفتگی وشکوفایی جای آن را می گیرد. این تحویل درتحول جان انسانها نیز موثراست. انسانها نیز همگام باطبیعت احساس نشاط وشادابی بیشتری را درخود احساس می کنند. براین اساس اگربخواهیم جان وروحمان جلا یابد خوب است آن را درمعرض باد وطبیعت بهاری قراردهیم.. همانگونه که طبیعت اززمستان به بهارمی رود وخودرا شکوفامی سازد/ ماهم می توانیم روح خودرا از فسردگی زمستانی به سمت بهار شکوفایی ببریم وبا پاک کردن زنگارها را از رخ دلهایمان /ممتاز کنیم..(آینه ات دانی چراغماز نیست.......زانکه زنگارازرخش ممتاز نیست).... براین اساس/ کوشش برای احساس بهار وخودرادرمعرض احوالات بهارقراردادن می تواند جانمان را به انگیزه های نو برساند. توجه به تحول طبیعت/ تفرج درصنع خدا/ دیدوبازدید/ توجه به شادمانی طبیعت/ توجه به غزلخوانی پرندگان/ توجه به شکفتگی گلها/ نونوارشدن ظاهرها/ ...همه وهمه نشانه هایی برای دگرگون شدن وبهاری بودن است....
