به عبارت دیگر اگربخواهیم نوآوری داشته باشیم ابتدا بایدنگرشهای خودرادرساحتهای متفاوت مورد وارسی مجدد قراربدهیم. تغییرنگرش عامل اساسی برای خلاقیت بشمار می رود.معمولا آدمهای خلاق واجد نگرشهای نو وخلاقانه ای هستند که روانشناسان آن را به تفکرواگرا می نامند. کسی که دارای تفکرواگراباشد به راههایی جدازراههای معمول حل مسایل می اندیشد. همچنین توفان مغزی دراین اندیشه بسیار زیاد است و خودرا درمعرض شیوه های گوناگون قرارمی دهد وآنگاه به حل مساله می پردازد. عامل دوم نوآوری جسارت است. داشتن جسارت علاوه براینکه یک رگه شخصیتی برای فرد محسوب می شود  باید ظرفیت بروز هم داشته باشد. معمولا افرادخلاق برای مطرح نمودن نگرش واقدامات خود جسارت می ورزند. این جسارت اورا به ابداع نزدیک می کند.

   اگربخواهیم به نوآوری وشکوفایی برسیم باید به نگرشها و فراهم نمودن بروز نگرشهای نو میدان دهیم وفضای بارش مغزی رادرجامعه فراهم سازیم.